İNCELEME: A Plague Tale: Innocence | Tek Dostumuz Bir Sapan!

Bu oyun beni çok ikilemde bıraktı. Hem güzel bir hikaye veriyor hem de oynanış kısır. Grafikler güzel, vuruş hissiyatı iyi. O zaman ben bu oyunda neden ikilemde kaldım? Hemen anlatmaya başlayayım o zaman size, sayfalarca yazı yazıp sıkmak istemiyorum. 

HİKAYE: ORTA ÇAĞDA BİR KONT'UN KIZI

Amicia de Rune orta çağ zamanında yaşayan bir Kont'un kızıdır. Babasıyla birlikte zaman geçiriyor, hasta olan kardeşine üzülüyor, annesini ise günde bir kaç kez gördüğünde seviniyordu. Hasta olan kardeşi Hugo ile ilgilenen annesi Amicia'ya pek fazla vakit veremiyordu.  Bir gün Amicia, babasıyla gittiği bir av gezisinde çok sevdiği köpeğinin parçalanmasını şahit oldu. Çok üzgün bir şekilde eve dönen Amicia, babasının emriyle annesini çağırmaya gider. Hasta kardeşinin odasında bulunan  annesine durumu anlatmaya çalışırken bir ses duyulur. Bu engizisyon askerlerinin sesidir. Annesi hemen Amicia'ya kardeşi Hugo ile kalmasını ve hızlıca geleceğini söyler. Pencereden baktığı sırada babasının ölümüne şahit olan Amicia, gizlice konaktan annesi ve kardeşiyle birlikte kaçmaya çalışırlar. Ne yazık ki annesi , çocukları kaçsın diye kendini feda etmek zorunda kalır. Amicia ve kardeşi Hugo hem birbirlerini tanıyacakları hem de engizisyon askerlerinden kaçıp çıldırmış fareler ve veba ile savaşacakları bir hikayenin içine girerler. 

OYNANIŞ: TEK DOSTUMUZ TAŞ ATAN BİR SAPAN 

Orta bütçeli bir oyun olmasına rağmen (AA) grafikler çok güzel duruyor. Farelerin hareketleri, ateşin hareketlenmesi, ağaçtan düşen yaprakların hareketleri gayet hoş duruyor. Ama bunlar bir oyunu iyi yapmaya kesinlikle yetmez. Çok ciddi sorunlar yok değil, özellikle yapay zeka yüzünden bir çok kez öldüm. Ya gelmiyorlar ya da yanlış hareket yapıp kendilerini öldürüyorlar. Yapay zekanın en büyük sorunlardan bir diğer sebebi ise oyunda ilerledikçe başka arkadaşlarımızın da bize katılmasıyla ortaya çıkıyor. 4 kişiye çıkan grupta yapay zeka saçmalamaya başlıyor. Bununla birlikte bol bol ölebilirsiniz. 

O kadar askerin arasında ise silah olarak elimizde sadece  bir sapan var. Simya ile ilgilenen arkadaşımızın verdiği tariflerle birlikte attığımız taşın ateş almasına, taşın fareleri kendisine çekmesini sağlamasına yarayan özellikler geliyor fakat oyunda ek bir silah olmadığı için sürekli aynı silahı kullanıyorsunuz. 

Elimizde silah sayılmayan ama önemli bir destekçi olan ateş var. Özellikle fareler ışıktan korkuyorlar. Bir ışık kaynağı olan ateşi kullanarak çeşitli bulmacalar çözüyor ve saldırgan farelerden kaçıyorsunuz. Sapan'ın vuruş hissiyatı mükemmel. Askerlerin kafasına taşı indirdiğinizde kesinlikle zevk alacaksınız. Silah çeşitliliğinin olmaması ve kısır bir döngüye girmemesi için oyun sizi genelde fazla aksiyona sokmuyor, hızlıca da bitiyor.

SON SÖZ: OYNAYIN AMA BAZI SORUNLAR VAR!

Bu oyun gerek grafik kalitesi, gerek bulmacaların ama yeteri kadar verilmesi, vuruş hissiyatıyla gerçekten oynanabilir bir oyun. Fakat kötü tasarlanmış yapay zeka ve bulmacaların ilkokul seviyesindeki çocukların bile rahatlıkla yapabileceği durumda olması ayrı bir soru işareti. 

Hikaye olarak farklı bir yol izleyip, karanlık bir tema kullanması içinizi karartabilir. Fakat bu eksiler bile bu oyunu oynayamaya değer.