İNCELEME: The Last of Us

Benim için oyunlar bir çeşit bütündür. Oyunun sanat tasarımı ve mekanikleri birbirine hizmet ederek birbirlerini yukarı çekebilirler ya da bütünün çoğu parçası mükemmel olsa bile esas iyi olması gereken parça kötü olunca oyunu sevmem imkansız hale gelebilir.

Bunlarla alakalı konuşmamın sebebi The Last of Us görünüşte hiç sevmeyeceğim bir oyunken neden çok sevdiğim bir oyun onu açıklamaya çalışmak. 

Oyun, mantarların insan beynini ele geçirip zombiye dönüştürdüğü bir apokaliptik gelecekte geçiyor. Oyunun başında işlerin nasıl başladığını görüyoruz, o sırada kızımız ölüyor ve sonrasında oyun seneler sonrasına geçiyor. 

Havada insanları zombiye çeviren mantarın sporları 

Seneler sonrasına gelince, silahlarımız mı çalınmış ne olmuş onun peşindeyiz. Silahların peşindeyken ortağımız ile birlikte ateş böcekleri denilen bir terörist grubun üst düzey yöneticilerinden birine denk geliyoruz ve silahların ateş böceklerinde olduğunu öğreniyoruz. 

Silahları geri alabilmemiz için de bir kızı istediği yere götürmemizi istiyor. Bunu bizden istemesinin sebebi de kendisinin yapamayacak kadar yaralı olması. Sonra öğreniyoruz ki bu kızın adı Ellie, aşağı yukarı kızımızın öldüğü yaşlarda olan bir kız çocuğu, ne kadar da dokunaklı değil mi? 

Joel ve kızı Sarah

Neyse işte daha yolun başında ortağımız Tess ölüyor. Ölmesine üzüldüm tabii ki kesinlikle yaşamasını isterdim, benim hoşuma giden karizmatik bir karakterdi. Sebebini de biliyorum çünkü yazar ekibi daha Ellie ve Joel’in repliklerini zar zor yazıyorken 3. birisiyle denklemi zorlaştırmayı göze alamamış ve iyi de yapmışlar, kalsaydı ve senaryoya entegrasyonunu beceremeselerdi rezalet olurdu. 

Joel’in ortağı Tess

Oyunda Ellie ve Joel gidecekleri yolda bir sürü olay yaşıyorlar ve gidecekleri yere varmaları mevsimler sürüyor. Aksilik üstüne aksilik haliyle yolun süresini uzatıyor. Bu kadar mevzu bu ikiliyi birbirine daha çok bağlıyor ve oyun çok tatmin edici bir finalle de sona eriyor. Fazla detay vererek spoiler vermek istemiyorum çünkü iyi bir hikaye deneyimi sunuyor ve oynamamış olabilirsiniz zevkinizi bozmaya gerek yok. 

Ellie ve Joel

Oyunun hikaye kısmında hiç mi sorun yok derseniz, oyunda sıkıntılı replikler, doğal olmayacak cümleler yer yer vardı ama genelinin içinde eriyip gidiyor fazla batmıyordu. Oyunun atmosferi ve senaryosu güzel bir harmoni oluşturuyordu, bu güzel harmoni sayesinde de vasat oynanış daha da katlanılabilir oluyor.

Oyun zaten benim için güzel bir dram dizisi deneyimi sunuyor ve yer yer oynanış da var. Oynanıştan sıkılıp “Hadi nerede sinematik?” dediğim çok oldu çünkü oynanış eğlenceli değil. Oynanıştan zevk aldığım tek kısım yakın dövüş oldu. Tuğla fırlatıp sersemleyen düşmanın üstüne atılıp sopayla, yumrukla, bıçakla bir şekilde halletmek çok zevk veriyordu. Silah kullanımının hiçbir ekstrası yok tabii ki ve silah kullanmak benim için zulümdü. Benim için zulüm olmasının sebebi de benim suçum aslında, konsolda pek shooter oynayamıyorum.

Peki bu oyunda en önemli şey nedir? Bence hikayesidir, oynanış zaten tırt. Atmosfer çok iyi ama içinde yaşamayı hiç istemeyeceğim bir gelecek dünya olduğundan güzel bir hikayenin motivasyonu olmasaydı sanal bir işkence salonundan farksız olurdu. Hikayesini bir kenara atınca The Last of Us’ın denklemi tamamen çöküyor, bunu bastıra bastıra belirtmemin sebebi ne diye soracak olursanız ikinci oyunla alakası var.

İkinci oyunu oynamadım, oynamayacağım ve sebebi hikayesinin çok kötü olması. İlk kez spoiler yediğim için çok memnun kaldım diyebilirim. Çok gerçekçi mekaniklerle, çok gerçekçi animasyonlarla insan öldürebildiğimiz bir cinayet simülasyonundan ibaret. Atmosfer çok iyi veriliyor ve gerçekten kötü hissettiriyor fakat hikaye bu kötü dünyada oyuna devam ettirecek motivasyonu vermiyor, bu motivasyonsuz atmosferin aynısı Outlast 2’de de vardı.

Neresi kötü diyecek arkadaşlar varsa da oyunun ana fikri öldürdüğümüz oyun içi rastgele karakterlerin bile bir birey olduğu ve önemli olduğuydu. Oyunda diğer ana karakter diye koyulan kız ilk oyunda rastgele öldürdüğümüz birinin kızı sonuçta. Peki Ellie olarak biz bu oyunda ne yapıyoruz? Bu kızın babası gibi bin tane insanı öldürüyoruz sonra bu kızı öldürüp intikam almak varken salıyoruz. Bunca adamı niye öldürdük? Neyse daha fazla rezalet işlerden bahsetmeyeyim, bu oyunun parıltısından çalmayalım daha fazla.

Oyun güzel, oynanış dışında kalan her şey çok iyi, bu sebeple oynanışın eksileri tolere edilebiliyor. Oynamamış olan herkese kesinlikle tavsiye ediyorum, bir sonraki yazımda görüşmek üzere ve hoşça kalın.